ماه بهار

   خود را به سوی ماه افکنید حتی اگر به خطا روید میان ستارگان خواید نشست."براون"

ماه من! وقتی که آمدی ، نیمرخم کامل شد.
دیگر از آوار سایه ها نمی ترسم،که شبم از امروز
به قدوم تو نور باران شد ! تاریکی را می شناختم
چرا که در دوری از تو در شبهای انتظار ، وجب
به وجب سیاهی را اندازه گرفته بودم و در پرتو
بدر دیدارت دریافتم که ترسها را ارتفاعی نیست!
ماه من! وقتی که آمدی دیدم که دریا از
اندیشه های پر مهر تو به جوش آمد ، و طبیعت
با آهنگ منور ورود تو خود را دوباره شناخت،
امواج به رقص در آمدند و مرغان دریایی در
آشیانه هاشان به آرامی خفتند . در زیر پرتو
مهتاب گونه ات قورباغه ها شکوه خود را خواندند
و در شگفت بودند که چرا هیچ کس از دیدن این
همه زیبایی حیرت نمی کند!!.
ماه من! وقتی تو آمدی،پرده پرده شب، به
سپیدی نزدیک تر شد و جیرجیرک ها به شوق
دیدارت ، قفل حنجره شان را گشودند و به یاد
جفت خود ، ترانه های عاشقانه سرودند … !

ماه من! وقتی تو آمدی دلم به رویت خندید!
اندوه تنهایی ام در زلال چشمه های نگاهت
خود را شست و سحر و جادوی حضورت مرا به یادم
آورد . را وقتی یافتم که همه حجره های دلم
به عطر نام تو معطر شدند و نفس نفس ،
حضورت را با دم و بازدم حس می کردم وبه
خاطره جان می سپردم ! تو در شبستان خیالم
نازل شدی ! طعم دعاهای اجابت شده ام بودی،
مثل نماز صبح ،اول روشنی و آغاز تبم بودی.
از پشت پرده لرزان اشکهایم ، دیدی که قابل
بودم پس به حریم خلوتم پا گذاشتی!
ماه من ! وقتی تو آمدی محتاج زیارت بودم
دلم هوای حرم داشت . روی حریر برف نازه بر زمین نشسته
پا گذاشتم تا از چشمهای ترم به
شوق دیدارت گل ببارم!!.............................

    در معادله زندگی  آینده هیچوقت با گذشته برابر نیست."آنتونی رابینز"
     بهار دلتان سر سبز باد

همسفر

 همسفر اهل کجایی؟
   - من خرابات نشین شهر خاکستری کودکی ام
   - کاش برمی گشت…
  صورتم خاک و گلی
  سیرتم خال نداشت
  صورتم می شستند … گریه میکردم
     خنده ام از سر شوق
       گریه ام از سر نادانی …
              پای آن دختر خاک جای خلخال نداشت.

مقصدت سوی کجاست؟
   -تل خاکی پای آن بازی می کردم.
    چه صدایی باز؟
        حیف شیرینی خوابم!!
کودک همسایه ما آبنباتش گم شده است… چه غمی!!!
در سکوتم پی دنباله ی رویای خودم
نیش خندی به غم کودکی ام
              در گریز از غم فردای زمان.
   -کاش برمی گشت گم شده ام … .

وجدان پاک

چیزی حیوانی تر از وجدان پاک

در سومین سیاره خورشید وجود ندارد!!!

شک ...

بزار شک کنم غبار شیشه صفحه امضای من وتوست 

 یا که بارون اومد و رفت از دلم نقش تو رو شست 

 بزار شک کنم همون نسیمی که غریب و بی تامل 

 پرده شیشه رو رقصوند راز بارون و برام گفت 

 نه دیگه بسه شکستن ، منو از قصه جدا کن 

 من کوچیکم واسه نقشم منو از خودم رها کن 

 قلم و کاغذ و بردار با یه جمله راحتم کن  

خط بکش رو نقش اول خالی از اسارتم کن 

 منو نقطه چین کن از من تکه تکه کن نگامو  

نفسامو خط خطی کن پاره پاره کن صدامو

دعوت به همکاری

سلام به اهالی قلم.

قصد داریم که دور جدیدی از فعالیتها رو در وبلاگ ادبی دانشجویان مجتمع آموزش عالی جهرم شروع کنیم و در این راه از تمامی دانشجویان عزیز علاقه مند به فعالیت در انجمن ادبی دعوت به همکاری می کنیم . 

دوستانی که تمایل دارند می تونند در قسمت نظرات , ایمیلشون رو قرار بدن یا بصورت حضوری به آقای طاهری ( علمی کاربردی نرم افزار - ۸۶ ) مراجعه کنند . 

برای همه شما عزیزان آرزوی بهروزی دارم .

در پناه حق باشید ...

سکوت یعنی فریادهای در گلو شکسته
سکوت یعنی بغض های به هم پیوسته

آینه

           کجایند آینه ها که با تپش ها شا ن تو را در رگ هایم جاری کنند
           
           کجایند آینه ها که با هجومشان جلوه تو را به تمنای چشمانم پاسخ گویند
           
           کجایند آینه ها که با نفس ها شان عطر یاد تو را بر انگاره هستی ام نقش بندند
           
           من سوار بر خیال خال تو در این روزهای کبود روزگار میگذرانم

           دیگر به دنبال آینه ای نمی گردم ... خود آینه ای خواهم شد.
                                                                                    کیارش دوستی

نا شناخته ی من

         با توام تویی که هنوز نمی شناسمت تویی که با منی در منی

         تویی که هر دم بر نبض من تلنگر می زنی

         تویی که لحظه هایم همه ...

         خواستم بگویم لحظه هایم همه انتظارت می کشند

          دیدم نه توهمان لحظه های منی



          می دانی چرا این قدر دوستت دارم؟

          چون هنوز برایم نا شناخته ای... همیشه برایم تازه ای

          چون هر دم مثل شبنم در من می نشینی و ...

          خواستم بگویم مثل شبنم در من می نشینی و به روحم طراوت می بخشی

          دیدم نه تو همان روح منی



       نمیدانم ... نمیدانم از سر نادانی است یا خودخواهی یا ...

       ولی گاهی فکر میکنم تو... تو... تو خود منی.



              

بخت خواب آلود ما بیدار خواهد شد مگر...

           صدای کوچ فاصله ها نم نمک به گوش می رسد
                    مهجورترین عاشق دنیا به گرمی آغوش می رسد
              گفته است خمار لحظه دیداراست
                        ساقی بریزکه هم ساغر وهمنوش می رسد

                 من مستم از این شب پرسه ها، شب پرسه های خام و کودکانه
                 من مستم از این آواز های زیر لب ، آواز های  مست  و  شاعرانه


         آری،مستم از این که پاهایم از رفتن و  پرسه زدن،لبهایم از آواز و پلکهایم از از رقص مردمک های          درشت در تاریکی شب خسته شودو روی یک صندلی،زیر نور یک تیر برق جایی که صدای          دلنوازنسیم سکوت ابدی شب را به تصویر می کشد کتابی در دست داشته باشم کتابی          همچون کشتی سبز که در آن هوس ها ملوانند شور و شوق پارو میزنند من مستم از این که          بارها جمله "ناتاناییل، من به تو شور و شوق خواهم آموخت" را بخوانم چشمهایم ازخستگی و          بی خوابی خمار شوند وباز مست از واژه ها با آن کشتی روی موج ها شناور با خیال لذت ها و          هوس ها با شور و شوق بخوابم.
         ناخدای این کشتی کسی نیست جز "آندره ژید" که "مائده های زمینی و مائده های تازه" را به          ساحل خوشبختی میرساند.

       " ناتاناییل،تنها خداست که نمیتوان درانتظارش بود.در انتظار خدا بودن،ناتاناییل،یعنی درنیافتن          این که او را هم اکنون در وجود خود داری."
       " آری،هرجا لبخندی برلبی دیده ام، خواسته ام آن را ببوسم.هر جا که خونی بر گونه ای یا          اشکی در چشمی دیده ام،خواسته ام آن را بنوشم ،و خواسته ام در همه میوه هایی که از          شاخه ها به سویم خم می شدند،دندان فرو برم.در هر مهمانسرایی گرسنگی به پیشبازم          می آمد و بر سرهرچشمه ای عطشی در انتظارم بود-عطشی خاص،بر سر هرچشمه ای،ودلم          می خواست واژگان دیگری بیابم تا بیانگر تمنیات دیگرم باشد."
          "آندره ژید"

آزادی(علی اسکندری)

        

          بین کلمات
            گم شده بودم
          از روی همه کلمات
            باچشم بسته گذشتم
              تا
            رسیدم به "آزادی"
           چشمم بی اراده بازشد
             به الفش آویزان شدم
         ناگهان فهمیدم
           که (الف) را داریم
          و بعد
           بر روی نقطه(ز) دو رکعت
           نماز حسرت خواندم
          ونیتم این بود

          خدایا
             پس چرا
           فقط دو حرف اول
            معنا شده
            چرا؟