وزش کدامین باد غریبانه اشک هایت را به دامان پر دردت جاری ساخت؟
تند باد کدامین حادثه چنان محزونت ساخت که شادی های عالم را منفورتر از قارقار کلاغان خواندی؟
گرمای کدامین اتفاق چنان سوختت که حتی باد برای پراکنده کردنت خبر دار نشد؟
موهایت عطر فراموشی می دهند؛
چشمانت برق جدایی را درآن جام خونین به بازی می گیرند و لبانت مشتاقند برای شعله ور شدن در کام رفتن...
لحظه چه گویاست،چه رساست،چه پر از همهمه ی خاطرهاست؛
لحظه لحظه ی عبور تو از هر چه که اینجاست...
سلام دوست عزیز
وبلاگ وزین و ارزشمندی دارین
وبلاگ من د وماهی بیشتر نیست که راه افتاده و در مورد شعر و مسائل ادبی و فلسفی و اجتماعی مطلب می نویسم. خیلی دوست دارم که بتونم مخاطب بیشتری داشته باشم -البته تا الان با توجه به نوپا بودن وبلاگ بازدید خوبی داشتم - تا از بعضی از پست هام که جنبه آموزشی دارن عده بیشتری بتونن استفاده کنن به همین دلیل از شما دوست عزیز که دغدغه ادب و فرهنگ این مرز وبوم رو دارین خواهش می کنم که با لینک کردن وبلاگ من و معرفی اون به سایر دوستان وبلاگ نویس بنده رو در انجام این وظیفه خطیر یاری کنین
با امید موفقیت روز افزون برای شما